Czym dla mnie jest coaching?

– Czy wiesz czym jest coaching? – Tak wiem, to taki rodzaj psychoterapii.
– Co to jest coaching? – To trening, w którym dostaję konkretne ćwiczenia do zrealizowania.
– Z czym kojarzy Ci się coaching? – Z rozmową podczas, której razem z coachem znajdujemy rozwiązania spraw lub problemów, z którymi przychodzę.

Proces trudny do zdefiniowania

Wszystkie te odpowiedzi są albo błędne albo tylko częściowo poprawne. Ponieważ z coachingiem jest jak z Pismem Świętym lub z polityką. Większości wydaje się, że coś na ten temat mają do powiedzenia, ale tylko nieliczni są w stanie udzielić konkretnej odpowiedzi uwzględniającej odpowiednią wiedzę, popartą doświadczeniem i merytoryczną refleksją. Stąd Adam i Ewa od wieków zrywają jabłko, a nie owoc poznania dobra i zła, w rajskim ogrodzie. A pod szyldem demokracji przemyca się w cywilizowany sposób praktycznie każdy, pluralistyczny i autorytarny, pomysł na funkcjonowanie danej społeczności.

Trudność z coachingiem polega na jego interdyscyplinarności związanej zarówno z jego podmiotem, którym jest człowiek w relacji z samym sobą, z drugą osobą lub grupą osób, jak i z jego przedmiotem, który może dotyczyć praktycznie każdego obszaru życia osobistego, zawodowego lub społecznego. Stąd obserwacja, że ilu coachów tyle określeń coachingu. Jednak niektóre składowe każdej definicji wydają się być niezmienne: ustrukturyzowany proces – trening, relacja partnerska, realizacja celu, wartościowa zmiana czy poprawa jakości życia.

Czym zatem jest coaching?

Dla mnie to świadomy, ustrukturyzowany, celowy, transformacyjny, a zarazem kreatywny proces, w którym na zasadach partnerskich towarzyszę klientowi indywidulnemu lub grupowemu w podniesieniu jakości życia poprzez maksymalizację jego potencjału i realizowanie wyznaczonych przez niego celów.

Coaching jest drogą, z punktu A – „tu i teraz” klienta, do punktu B – lepszej jakościowo przyszłości klienta (proces). Jest to zatem podróż w określonym kierunku (świadomość), wymagająca odpowiedniego planu (struktury) i zakładająca dotarcie do konkretnego miejsca (celu), której istotą jest wartościowa zmiana dla klienta (transformacja). W procesie idę razem z klientem lub z grupą klientów (towarzyszę). Nie wychodzę na czoło, nie toruję drogi, nie wyznaczam trasy i nie oceniam wyborów klienta, lecz pełen ciekawości zdaję się na jego potencjał i rozwiązania (relacja partnerska). Nie jestem dla niego mapą, raczej pełnię rolę kompasu pomagającego obrać właściwy kierunek (realizowanie wyznaczonego celu) lub strumienia światła oświetlającego życiowy plecak w poszukiwaniu przez niego potrzebnych zasobów (maksymalizacja potencjału).

Kreatywność, elastyczność i nastawienie

Chcąc jak najlepiej odpowiedzieć na potrzeby klienta postrzegam proces coachingowy jako twórczy i plastyczny. Czyli wrażliwy na czas i dyspozycyjność klienta (rozpiętość cyklu), sposób jego percepcji (struktura spotkań), mechanizmy uczenia się (modele, techniki i zadania) oraz potrzebę lub zakres zmian w jego aktualnej sytuacji (poziomy neurologiczne). Za każdym razem podkreślam również, że powodzenie coachingu zależy od nastawienia (świadomości) klienta – jego chęci do zmiany oraz od nastawienia (stanu) coacha – jego gotowości do prowadzenia procesu. W ten sposób rozumiany coaching gwarantuje wysoką jakość relacji i jest paliwem lub przynajmniej mocną  liną holwniczą do dalszej, życiowej transformacji klienta oraz satysfakcją dynamizującą rozwój coacha.

Jeżeli uważasz, że taka forma doskonalenia się, realizacji celu, osiągania zakładanych wyników lub zmiany swojego życia może być dobra, wartościowa lub efektywna dla Ciebie już dzisiaj umów się ze mną na darmową sesję online. Bo przecież zanim cokolwiek wybierzesz lub odrzusisz zawsze możesz to sprawdzić.